ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ادبی و تاریخی داستان های برگزیده دربارة خرمشهر
وقوع جنگ تحمیلی مهمترین حادثۀ چند دهۀ اخیر کشورمان و اشغال و فتح خرمشهر از نقاط اوج این حادثه است. ازآنجاکه سخن و ادبیات مانند دیگر امور تحت تأثیر حوادث بیرونی است، در این پژوهش سعی شده است تا با روش تحلیلی به بررسی ادبی، عناصر داستانی و سندشناسی تاریخی نُه داستان و یک مجموعهداستان (شامل سه داستان کوتاه) که در سالهای مختلف دربارۀ خرمشهر نوشته شدهاند بپردازیم. نتایج نشان داد که این داستانها ازنظر عناصر داستانی رو به پیشرفت داشته و ازنظر ادبی دارای تنوع کمتری شدهاند. داستانها ازنظر ویژگیهای فکری نیز در این سالها، تفاوت چندانی در موضوعات با هم نداشتهاند. در بخش زیادی از این داستانها انطباق حوادث با واقعیتهای تاریخ جنگ مشهود است. همچنین نویسندگان در سالهای اخیر تمایل کمتری به استفاده از سندیت تاریخی اشخاص و مکانها در داستانها نشان دادهاند.
https://rl.shahed.ac.ir/article_878_57253e23e3bb5b54875f83ba47b5cc1b.pdf
2018-09-23
1
12
خرمشهر
عناصر داستان
سبکشناسی
سندشناسی تاریخی
زرین تاج
واردی
zvaredi@rose.shirazu.ac.ir
1
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه شیراز
AUTHOR
سمیه
شیخی
somaye.sheikhi@gmail.com
2
کارشناسی ارشد ادبیات پایداری ،دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
ابوالحسنی، م. (1385). اشغال؛ تصویر سیزدهم. چ۲. تهران: روایت فتح.
1
اخلاقی، ع. (1391). سرزمین محبوب من. چ۱. تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس.
2
اقدامی، س. (1389). از شوش خرمشهر تا شوش رودسر. نشریۀ الکترونیکی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس گیلان. 20شهریور1393. دسترسی در: www.Ravayate8.Blogfa.Com .
3
اکبرى شلدرهاى، ف. (1382). درآمدی بر ادبیات داستانی پس از انقلاب اسلامی. چ۱. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامى.
4
امیری خراسانی. (1389). مؤلفههای پایداری در سیمای شخصیتهای رمان دفاع مقدس. دوفصلنامه ادبیات پایداری، ۱(2)، ۳۶-۳۱.
5
ـــــــــــــــــــــ. (1387). نامه پایداری. تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس. 1(مقدمه).
6
انصاری، م. و همکاران. (1386). خرمشهر در جنگ طولانی. تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.
7
بارونیان، ح. (1387). شخصیتپردازی در داستانهای کوتاه دفاع مقدس. چ۱. تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس.
8
برون، م. (1391). معرفی سردار شهید جمشید برون، شهید مداح خوزستان. 5آبان 1394. دسترسی در: www.Jboroon.Blogfa.Com.
9
بهمن، ک. (1385). جنگی که بود. چ۲ (ویراست دوم). تهران: صریر.
10
پارسینژاد، ک. (1382، دی و بهمن). رسالت واقعی رمان تاریخی. ماهنامۀ ادبیات داستانی، ۱۱(۷۶-۷۵)، ۵۱-۴۸.
11
----------(1389). داستان جنگ به روایت دیگر. مقولهها و مقالهها.ج 2 .تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، ۱۲۵-۹۳.
12
پایگاه اطلاعرسانی بنیاد شهید و امور ایثارگران. تارنمای تخصصی. 11و12خرداد1394. دسترسی در: www.Isaar.Ir.
13
جانقلی، م. (1378). در جستجوی من. چ۱. تهران: دفتر هنر و ادبیات ایثار.
14
جزینی، م. (1391). بیایید خرمشهر را دوباره بخوانیم. جامجم آنلاین. 4مرداد1393. دسترسی در: press.jamejamonline.ir .
15
حبیبی، ا. (1380). خرمشهر در جنگ.چ۱. ج2. تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.
16
حسینی، ا. (1388). دا (خاطرات سیدهزهرا حسینی). چ۳۶. تهران: سوره مهر.
17
خرامان، م. (1390). واقعنمایی در ادبیات پایداری؛ چهارده مقاله دربارۀ داستانکوتاه. چ۱. تهران: صریر، ۳۱۱-۲۹۹.
18
دهقان، ا. (1392). بچههای کارون. چ۱. تهران: سوره مهر.
19
دهقانی، ا. (1387). دختران خرمشهر. چ۱. تهران: مجنون.
20
رهگذر، ر. (۱۳۷۰). نیمنگاهی به هشت سال قصه جنگ. چ۱. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری.
21
سلیمانی، ن. (1391). نخلها و آدمها. چ۳. تهران: سپاه پاسداران، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.
22
شیرعلینیا، ج. (1392). دایرةالمعارف مصور تاریخ جنگ. چ۲. تهران: سایان.
23
شیرعلینیا، ج. و زاهدی، س. (1388). قلب مقاومت؛ روایت خرمشهر. چ۲. تهران: فاتحان.
24
عملیات بیتالمقدس (آزادی خرمشهر). (1387). نویسنده ناشناخته. چ۴. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.
25
فراست، ق. (1392). نخلهای بیسر. چ۲. تهران: صریر، امیرکبیر (کتابهای سیمرغ).
26
فیاضمنش، ف. (1379). شخصیت و شخصیتپردازی در هشت رمان جنگ. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت مدرس، تهران:
27
قیصری، م. (1380). ضیافت به صرف گلوله. چ۱. تهران: سوره مهر.
28
ــــــــــــــ. (1388). «عطر عربی فردوس»، از مجموعهداستان سه دختر گلفروش. چ۵. تهران: سوره مهر.
29
گرجی، م. (1390). بررسی عنصر شخصیت و شخصیتپردازی در داستانهای دفاع مقدس با توجه به عنصر نامشناسی. چهارده مقاله دربارۀ داستانکوتاه. پنجمین جشنوارۀ یوسف. تهران: صریر. چ۱. ۲۴۱-۲۱۹.
30
محمدی، م. (1390). زنی بر بام. از داستانهای برگزیدۀ پنجمین جشنوارۀ داستانکوتاه دفاع مقدس:جایزۀ ادبی یوسف. چ۱. تهران: صریر.
31
مردانه، م. (1393). جمشید برون. 6مهر1394. دسترسی در: www.kanoonashrafi.persianBlogfa.Ir .
32
مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ. بیتا. [بروشور]. نقشهی سیاحتی مناطق جنگی خوزستان.
33
مغنیمی، م. (1394). خرمشهر: مصاحبۀ نگارنده. (خرداد 1394).
34
مکرینژاد، ا. (1394). خرمشهر: مصاحبۀ نگارنده. (خرداد تا مرداد 1394).
35
مؤذن، ن. (1360). آخرین نگاه از پل خرمشهر. چ۱. تهران: جهانسو. یادداشتها، زندگینامهها، بروشورها و مصاحبه با خانوادههای شهدا. موجود در بایگانی بسیج خواهران خرمشهر (پروندههای شهدا).
36
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیرگفتمان انقلاب اسلامی در ساخت و محتوای اشعار قیصرامین پور
شعر مقاومت یا پایداری یکی از شاخهها و جریانهای شعری در ایران است. در جریان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی، شاعران بسیاری در این عرصه شعر سرودند و ماندگار شدند که یکی از این شاعران ماندگار، قیصر امینپور است. او در سالهای اول انقلاب اسلامی به حوزۀ هنری سازمان تبلیغات اسلامی پیوست و از گفتمان انقلاب اسلامی تأثیر پذیرفت. امینپور با کتاب تنفس صبح نام خود را در شعر انقلاب و جنگ ماندگار کرد. هرچند که او در آثار بعدی خود، تا حدودی از این رویکرد فاصله گرفت، اما تأثیر جنگ و گفتمان انقلاب را میتوان همچنان در شعرهایش مشاهده کرد. این مقاله با روش فیشبرداری و تحلیل محتوایی به بررسی تأثیر گفتمان انقلاب اسلامی در ساخت و محتوای اشعار قیصر امینپور پرداخته است. به همین منظور، چهار دفتر شعر او را تجزیهوتحلیل کرده و نسبت ساختاری و محتوایی این اشعار را با گفتمان انقلاب اسلامی، نشان داده است. یافتههای این مقاله نشان میدهد که اشعار قیصر امینپور با گفتمان انقلاب اسلامی در دهۀ شصت نسبت خاص و در دهۀ هفتاد نسبت عام دارد.
https://rl.shahed.ac.ir/article_806_0d31cee6b023706e1a8135dac2f61d4a.pdf
2018-09-23
13
24
قیصر امینپور
شعر جنگ
ادبیات پایداری
گفتمان انقلاب اسلامی
محمدصادق
بصیری
ms.basiri@gmail.com
1
استادگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
AUTHOR
عنایتالله
شریفپور
e.sharifpour@uk.ac.ir
2
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
AUTHOR
شمسیه
میرزایی
shamsimirzaii@gmail.com
3
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
LEAD_AUTHOR
امینپور، ق. (1386). آینههای ناگهان. چ۱۰. تهران: افق.
1
ـــــــــــــ. (1387). گلها همه آفتابگردانند. چ۱۰. تهران: مروارید.
2
ـــــــــــــ. (1389). تنفس صبح. چ۶. تهران: سروش.
3
ـــــــــــــ. (1390). دستور زبان عشق. چ۹. تهران: مروارید.
4
ـــــــــــــ. (1392). جلسۀ شعر. چ۱. تهران: شهرستان ادب.
5
امینی، ا. (1389). مثل حال گل. در: رسم شقایق (سوگنامۀ قیصر امینپور). چ۲،. تهران: سروش، ۵۰-۴۳.
6
باباچاهی، ع. (1389). گزارههای منفرد. چ۲. ج3. تهران: دیباچه.
7
بهداروند، ا. (1395). نگاهی به شعر قیصر. زادبوم. ۱(2)، ۵۰-۴۵.
8
بیگی حبیبآبادی. پ. (1386). حماسههای همیشه. ج1. چ۲. تهران: فرهنگگستر.
9
پورنامداریان، ت. (1389). آن صندلی خالی. در: رسم شقایق (سوگنامۀ قیصر امینپور). چ۲. تهران: سروش، ۶۲-۶۱.
10
پویان. م. (1395). حیرت زلال؛ نگاهی به شعر و اندیشۀ قیصر امینپور. زادبوم. ۱(2)، ۴۴-۴۲.
11
ترابی، ض. (1384). شکوه شقایق (نقد و بررسی شعرهای دفاع مقدس). چ۱. قم: سماء قلم.
12
تسلیمی، ع. (1387). گزارههایی در ادبیات معاصرایران؛ شعر. چ۲. تهران: اختران.
13
حسنلی، ک. (1391). گونههای نوآوری در شعر معاصر ایران. چ۳. تهران: ثالث.
14
زهتاب، ج. (1392). داستان یک دودستگی. مهرنامه. ۴(33)، 197.
15
سعیدی کیاسری، هـ. (1389). ناآراسته به زیور عاریت. در: رسم شقایق (سوگنامۀ قیصر امینپور). چ۲. تهران: سروش، ۱۲۵-۱۱۵.
16
شاملو، ا. (1387). مجموعه آثار. چ۸. تهران: نگاه.
17
شفیعی کدکنی، م.ر. (1383). ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت. چ۲. تهران: سخن.
18
صنعتی، م.ح. (1389). آشنایی با ادبیات دفاع مقدس. چ۱. تهران: بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس.
19
طاهری، ق.ا. (1392). بانگ در بانگ. چ۱. تهران: علمی.
20
عابدی، ک. (1394). مقدمهای بر شعر فارسی در سدۀ بیستم میلادی. چ۱. تهران: جهان کتاب.
21
غلامی، ع. (1392). متعهدان ناتمام. مهرنامه. ۴(32)، ۲۳۰-۲۲۹.
22
فرخزاد، ف. (1382). دیوان اشعار. چ۲. تهران: طلایه.
23
کاظمی، م.ک. (1393). ده شاعر انقلاب. چ۳. تهران: سوره مهر.
24
کافی، غ. (1389). شناخت ادبیات انقلاب اسلامی. چ۱. تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس.
25
کاکایی، ع. (1387). نگاهی به شعر قیصر امینپور در دهۀ اول انقلاب اسلامی. در: شکفتن در آتش. چ۱. تهران: هنر رسانه اردیبهشت، ۱۵۶-۱۴۹.
26
مکارمینیا، ع. (1385). بررسی شعر دفاع مقدس. چ۳. تهران: ترفند.
27
موسوی گرمارودی، ع. (1389). ایهامهای ماهرانه. در: رسم شقایق (سوگنامۀ قیصر امینپور). چ۲. تهران: سروش، ۲۲۸-۲۰۹.
28
نادمی، ا. (1387). شمشیر باستانی. چ۱. تهران: هنر رسانه اردیبهشت.
29
30. نظرآهاری، ع. (1389). مسیحای شعر نوجوان. در: رسم شقایق (سوگنامۀ قیصر امینپور). چ۲. تهران: سروش، ۲۴۴-۲۳۵.
30
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل محتوایی شعر پایداری آلمان و شعر دفاع مقدس ایران
ادبیات پایداری دعوت به ایستادگی در دوران انـقلاب یا دوران اسـتبـداد و دعوت به مبـارزه با دشـمن خارجـی یـا داخلی یا حتی نفـسانی است که از ابـتدای پیــدایـش بشـر وجود داشته و نویـسـندگان در تــمام جوامـع، متـناسـب با فرهنگ آن جامعه به نگارش این نوع ادبی پرداختهاند. این نوع ادبی شـامل گونـههای مختلفی میباشـد که هریک گرایشهای فرمی، زبانی و محتوایـی خاص خود را داشــتهاند. یـکی از ایـن گونـهها شعر پایـداری میبـاشـد که بـهواسطۀ محتوا و مضمون، راه خود را از دیگر اشعار جدا ساخته است. ایـن نوع شعر، خصوصاَ پــس از وقوع دو جنگ جهانی، بسیار مورد توجه شاعران جهان قرار گرفت. در ایـران نیز این نوع شعر از دیـرباز مورد توجـه شاعران قرار داشت؛ اما پـس از وقـوع جنگ تحمیلی و سرودههـای پیـرامون آن که با عنوان شعر دفاع مقدس شناخته میشود، بیش از پیش خود را نمایان ساخت. مـقالۀ حاضر بررسی محتـوایـی شعـر پایـداری کشور آلمان (پیرامون دو جنگ جهانی) و شعر دفاع مقدس ایران، از طریق یافتن انگارههای بهکاررفته در آنها میباشد که با هدف مقایسۀ مضامین آن نوشته شده است.
https://rl.shahed.ac.ir/article_802_81016b677afa74cb4d1151d238296be2.pdf
2018-09-23
25
46
ادبیات پایداری
شعر دفاع مقدس
شعر پایداری
دو جنگ جهانی
انگاره
ساره
زیرک
1
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات
AUTHOR
سپیده
یگانه
2
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه الزهرا
AUTHOR
ستاره
جاویدان
setareh.javidan@gmail.com
3
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات
LEAD_AUTHOR
. احمدی، ش. (۱۳۹۳). ضمیمههای بیغرض مرگ. تهران: کتاب سبز.
1
۲. اخلاقی، ز. (۱۳۷۸). تبسمهای شرقی. تهران: سوره مهر.
2
۳. امینپور، ق. (۱۳۹۰). مجموعۀ کامل اشعار. تهران: مروارید.
3
۴. اسرافیلی، ح. (۱۳۸۶). ردپای صدا. تهران: تکا.
4
۵. باقری، س. (۱۳۶۵). نجوای جنون. تهران: برگ.
5
۶. براتیپور، ع. (۱۳۸۹). آتشسواران: سرودههای دفاع مقدس. تهران: سوره مهر.
6
۷. بیگی حبیبآبادی، پ. (۱۳۶۹). غریبانه. تهران: امیرکبیر.
7
۸. ترابی، ض. (۱۳۸۴). راین و زنجیر. شعر مقاومت اروپا. قم: نسیم حیات.
8
۹. حسینی، س. (۱۳۹۱). همصدا با حلق اسماعیل. تهران: سوره مهر.
9
۱۰. دهبزرگی، ا. (۱۳۶۷). در آیینۀ شقایق. تهران: برگ.
10
۱۱. سبزواری، ح. (۱۳۶۸). دیوان اشعار. تهران: کیهان.
11
۱۲. ــــــــــــــــ. (۱۳۸۹). سرود سپیده. تهران: مؤسسه انجمن قلم ایران.
12
۱۳. شمیسا، س. (۱۳۸۳). انواع ادبی. تهران: میترا.
13
۱۴. عبداللهی، ع. و غضنفری، ع. (۱۳۹۱). گزیده اشعار برتولت برشت. تهران: گلآذین.
14
۱۵. عبدالملکیان، م. (۱۳۸۴). گزیده اشعار. تهران: مروارید.
15
۱۶. فروغی جهرمی، م. (۱۳۸۹). مقولهها و مقالهها. تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس.
16
۱۷. قزوه، ع. (۱۳۹۰). از نخلستان تا خیابان. تهران: سوره مهر.
17
۱۸. کافی، غ. (۱۳۸۷). ویژگیهای مشترک شعر مقاومت در ادبیات ایران. بهکوشش دکتر احمد امیری خراسانی.کرمان: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس.
18
۱۹. کردی، ا. (۱۳۹۴). شعر فوگ مرگ از پل سزان. مجلۀ ادبی پیادهرو، ۴ تیر۱۳۹۴. در:
19
www.piadero.ir/portal/index.php/id=1175
20
۲۰. محمودی، س. (۱۳۶۴). دریا در غدیر. تهران: حوزه هنری.
21
۲۱. ـــــــــــــــــ. (۱۳۶۹). فصلی از عاشقانهها. تهران: همراه.
22
۲۲. مردانی، م. (۱۳۶۸). یوسف دل. تهران: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
23
۲۳. مردانی، ن. (۱۳۷۰). آتش نی. تهران: اطلاعات.
24
۲۴. مشفق کاشانی، ع. (۱۳۶۵). آذرخش؛ گزیدۀ اشعار. تهران: کیهان.
25
۲۵. ــــــــــــــــــــــ. (۱۳۸۲). سیرنگ. تهران: فرهنگگستر.
26
۲۶. موسوی گرمارودی، ع. (۱۳۸۹). خواب ارغوانی. تهران: سوره مهر.
27
۲۶. وحیدی، س. (۱۳۷۴). یک آسمان شقایق؛ گزیده شعر جنگ. تهران: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
28
۲۷. ـــــــــــــــ. (۱۳۸۱). هشت فصل سرخ و سبز؛ مجموعهاشعار دفاع مقدس. تهران: برگ زیتون.
29
۲۸. وزیرینسب، ف. (۱۳۹۲). «شعر تمثیل راهآهن از اریش کستنر». مجلۀ ادبی دبستان شعر و هنر، ۸خرداد۱۳۹۲. در:
30
www.vidah.rozblog.com/post/980
31
29. Mayer, m.(1955).They thought they were free: The Germans 1933-45. Chicago: university of Chicago press
32
30.Spender, S. (2004). new collected poems of Stephen spender. London: Faber & Faber.
33
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل مضامین پایداری اخوان ثالث براساس نظریة عمل پی یر بوردیو
جامعه و ادبیات رابطهای متقابل و دوسویه دارند و آثار ادبی محصول و مولود حیات و محیط اجتماعی هستند. نظریۀ عمل پییر بوردیو به تعامل ادبیات و جامعه و تأثیر متقابل آن دو بر یکدیگر میپردازد. میدان، منش و کنش، سه رکن اصلی نظریۀ عمل را تشکیل میدهند. این نظریه یکی از نظریههای کاربردی برای تحلیل جامعهشناختی متون ادبی به شمار میآید که چارچوب نظری این پژوهش بر آن استوار است. در این گفتار، دورۀ دوم شاعری اخوان ثالث براساس نظریۀ عمل بوردیو با رویکردی تحلیلیتوصیفی مورد بررسی قرار گرفته است. یافتههای تحقیق حاکی از این است که اخوان در قطب مستقل زیرمیدان تولید شعر فارسی جای میگیرد. وی از منشی ثابت و پایدار برخوردار بوده و هرگز شعرش را در خدمت اربابان قدرت و صاحبان ثروت قرار نداده است. تغییر چهرۀ شاعری، استفاده از زبان، لحن و آهنگ حماسی، بیان نمادین و سمبلیک، ترسیم چهرۀ جامعه، ترسیم چهرۀ ظالمانۀ حکومت، بیان خفقان حاکم بر جامعه، فقر، مبارزه و تلاش برای رهایی از ظلم حاکم و... را میتوان از مهمترین کنشهای وی برشمرد.
https://rl.shahed.ac.ir/article_808_b72e99367af905deab41925367d08ed5.pdf
2018-09-23
47
64
پییر بوردیو
نظریۀ عمل
کنش
منش
اخوان ثالث
آرزو
پوریزدانپناه کرمانی
pooryazdanpanah@yazd.ac.ir
1
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
LEAD_AUTHOR
رحیم
کرمی
rahim.karami93@gmail.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه یزد
AUTHOR
1. ابراهیمی، ن. (1370). باغ بیبرگی: یادنامۀ مهدی اخوان ثالث. بهاهتمام مرتضی کاخی. تهران: ناشران.
1
2. اخوان ثالث، م. (1363). آخر شاهنامه. چ۸. تهران: مروارید.
2
3. ــــــــــــــــــ. (1370). زمستان. چ۳. تهران: مروارید.
3
4. ــــــــــــــــــ. (1381). از این اوستا. چ۲. تهران: مروارید.
4
5. باقری، م. (1391). نوستالژی در اشعار محمدرضا شفیعی کدکنی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه حکیم سبزواری.
5
6. بوردیو، پ. (1380). نظریۀ کنش. ترجمۀ مرتضی مردیها. تهران: نقش و نگار.
6
7. پرستش، ش. و قربانی، س. (1388). بررسی ساختاری زیرمیدان تولید شعر در ایران. جامعهشناسی هنر و ادبیّات، 1(1)، 23ـ38.
7
8. جمشیدیها، غ. و پرستش، ش. (1386). دیالکتیک منش و میدان در نظریۀ عمل پییر بوردیو. نامۀ علوم اجتماعی، 30، 1ـ32.
8
حجازی، ب. و رحیمی، ف. (1390). وطندوستی در سرودههای اخوان ثالث و ایلیاد ابوماضی. نشریۀ ادبیات تطبیقی، 3(5)، 73ـ100.
9
حسنی کندسر، احمد (1390). اجتماعیات در ادب فارسی با نگاهی به سیر اندیشه و اعتقادات و اخلاقیات در ادب فارسی قرن ششم. زبان و ادب فارسی. 64(224)، 63ـ86.
10
حقوقی، م. (1380). شعر زمان ما 2: مهدی اخوان ثالث. چ۸. تهران: نگاه.
11
خسروی، ز. (1395). درونمایۀ شعر مهدی اخوان ثالث (م. امید). پایاننامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه مازندران، مازندران.
12
دستغیب، ع. (1373). نگاهی به مهدی اخوان ثالث. تهران: مروارید.
13
روزبه، م. (1389). شرح، تحلیل و تفسیر شعر نو فارسی. ج2. تهران: حروفیه.
14
سارتر، ژ. (1348). ادبیات چیست؟. ترجمۀ ابوالحسن نجفی و مصطفی رحیمی. تهران: زمان.
15
شفیعیکدکنی، م. (1370). ناگه غروب کدامین ستاره: یادنامۀ مهدی اخوان ثالث. بهکوشش محمد قاسمزاده و سحر دریایی. تهران: بزرگمهر.
16
عموری، ن. (1394). کاوشی بر بنمایههای ادبیات پایداری در شعر محمد فتیوری و اخوان ثالث (براساس مکتب سلافی). مجلة الجمعیة العلمیة الایرانیة للغة العربیة و آدابها، 11(36)، 75ـ94.
17
عموری، ن. و عقیقی، م. (1393). واکاوی تطبیقی برخی مضامین ادبیات پایداری در شعر اخوان ثالث و امل دنقل. ادبنامۀ تطبیقی، 1(1)، 95ـ110.
18
غنیپور، م. و دیگران (1391). تحلیل مؤلفههای ادبیات پایداری در اشعار طاهره صفارزاده. نشریۀ ادبیات پایداری دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی کرمان، ۴(7)، 139ـ176.
19
فرزاد، ع. (1388). دربارۀ نقد ادبی. چ۵. تهران: قطره.
20
کاخی، م. (1371). صدای حیرت بیدار: گفتوگوهای مهدی اخوان ثالث. تهران: زمستان.
21
گرنفل، م. (1389). مفاهیم کلیدی بوردیو. ترجمۀ محمدمهدی لبیبی. تهران: افکار.
22
لنگرودی، ش. (1377). تاریخ تحلیلی شعر نو. ج2. چ۲. تهران: مرکز.
23
محمدی آملی، م. (1377). آواز چگور: زندگی و شعر مهدی اخوان ثالث. تهران: ثالث.
24
مختاری، م. (1378). انسان در شعر معاصر: با تحلیل شعر نیما، شاملو، اخوان و فروغ فرخزاد. چ۲. تهران: توس.
25
مظاهری، ج. و دیگران (1384). لکۀ ابر عابر آفاق نومیدی (نگاهی به شعر اخوان، با تکیه بر تأثیر کودتای 28 مرداد 1332). مجلۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، ۲(41)، 251ـ276.
26
مقصودی، ع. و دیگران (1394). تحلیل جامعهشناختی اشعار جمالالدین محمدبنعبدالرزاق اصفهانی براساس نظریۀ عمل پییر بوردیو. نشریۀ ادب و زبان دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، ۱۸(37)، 213ـ233.
27
Bourdieu, P. & Darbel, A. (1997). The love of Art. Polity Press.
28
Bourdieu, P. & Wacquant, L. (2002). An Invitation to Reflexive sociology. Polity Press.
29
Griller, R. (1996). The Return of the subject? The Methology of Pierre Bourdieu. Critical Sociology, 22(1).
30
Swartz, D. (1997). Culture & Poewr: The Sociology of Pierre Bourdieu. The University of Chicogo Press.
31
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی زمان روایت در خاطرهنگاشت «دا» بر اساس نظریهی ژرار ژنت
دو عنصر کارآمد پیرنگ و زمان، دو جزء جداییناپذیر داستان به شمار میآیند و نقش بسزایی در روایت دارند. هر داستان براساس حوادث و رویدادهایی ساخته میشود که نویسنده آنها را براساس زمانبندی بخصوصی برگزیده است؛ چنانکه زمانمندی در روایت داستان رعایت نشده نباشد، با مجموعهای از حوادث روبهرو میشویم که نقل منسجم آنها توسط نویسنده و دریافت آنها توسط خواننده غیرممکن است. ژرار ژنت یکی از محققان ساختارگراست که مباحث جامعی را در خصوص زمانمندی در روایت، در قالب سه مبحث «نظم، تداوم و بسامد» مطرح کرده است. این پژوهش بر آن است تا براساس نظریۀ ژنت نشان دهد که عنصر زمان در خاطرهنگاشت دا مهمترین عامل سازندۀ روایت است. دا، بهروایت سیدهزهرا حسینی و تدوین سیدهاعظم حسینی، یکی از آثار معاصر در حوزۀ ادبیات مقاومت است که در آن به موضوع جنگ پرداخته شده است. بارزترین ویژگی روایی این رمان، استفاده از زمان بهصورت گذشتهنگر است و رویدادها بهترتیب و براساس زمان وقوعشان بازگو میگردند. بیشترین درنگ و توصیفات داستان دا مربوط به حادثۀ اصلی (جنگ) است که هنگام پرداختن به آن، زمان داستان دارای شتاب منفی میشود؛ بهنحوی که خواننده متوجه گذر زمان نمیشود. مجموع این ویژگیها علاوهبر اینکه موجب جذابیت روایت برای خواننده میشود، تا حدود زیادی جنبۀ مستندبودن اثر را هم حفظ میکند.
https://rl.shahed.ac.ir/article_801_6f58273bca65013ebbd32157771da1e3.pdf
2018-09-23
65
76
زمان
روایت
شتاب روایت
دا
دفاع مقدس
عاطفه
زندی
atefehzandi63@gmail.com
1
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
حسین
بیات
2
استادیار زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه خوارزمی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل داستانی وقت تقصیر بر پایه نظریه تک اسطوره جوزف کمپبل
برپایۀ نظریۀ تکاسطورۀ جوزف کمپبل، سفر قهرمان بهدنبال دعوتی از جانب آرکیتایپ در ناخودآگاه قهرمان صورت میگیرد. در پی این کشش، قهرمان از جامعه (ذهن ناخودآگاه) عزیمت میکند و با آموزش تعالیم خاص در سرزمینهای ناآشنا به قابلیتهای جدید دست مییابد و به مرحلۀ تشرف میرسد. این سفر با نمادها و نشانههایی در کهنالگوهای غالب جوامع ترسیم شده است. قهرمان پس از بازگشت از سفر، قابلیت ارشاد دیگران را به دست میآورد. در این نوشتار، بهروش توصیفیتحلیلی، پس از تشریح مراحل سفر به بررسی داستان وقت تقصیر، اثر محمدرضا کاتب، و تطبیق آن با نظریۀ جوزف کمپبل پرداخته شده است. «ابرو»، شخصیت اصلی داستان، بهعنوان قهرمان به ندای ناخودآگاه، از مردم خود جدا میشود و در کوه، که نمادی از سرزمین دور است، مراحل خاص تعلیمی را طی میکند تا شایستۀ آشتی با روان ناخودآگاه گردد. او پس از طی مراحل و بازگشت، اسطورۀ قهرمان همرزمان در حمایت از مردم ناتوان (در اصطلاح مورچگان و یقهچرکان) میشود.
https://rl.shahed.ac.ir/article_804_15824930ebd2851d35d81ad7258c5b22.pdf
2018-09-23
77
90
بازگشت
تکاسطوره
تشرف
سفر
قهرمان
فروزنده
عدالت کاشی
edalat.2014.as@gmail.com
1
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه الزهرا
LEAD_AUTHOR
مهناز
جعفریه
mahnazjafarieh@yahoo.com
2
استادیارگروه زبان و ادبیات زبان فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
رویارویی نویسندگان ادبیات داستانی پایداری در انعکاس شخصیت زن با رویکرد زن محورانه و هستی شناسانه
بسیاری از فرهنگها در جهان، دختران و زنان را بهگونهای تربیت میکنند که تنها در برخورد با مردان تعریف شوند. اعمال و حرکات زنان با توجه به تعریف جنس اول، مرد، معنا میشود و نفوذ فرهنگی و تاریخی سببسازی است تا در ضمیر خودآگاه یا ناخودآگاه مردمان هر سرزمین، قوانینی در جهت مقابله با هرگونه برونرفت زنان از هنجارها وجود داشته باشد. سیمون دوبوار بر آن است که هر جامعهای در تلاش است تا تعریفهایی از زن ارائه کند و وی را جنس دوم تلقی کرده و درنهایت زن را زن تربیت کند؛ این در حالی است که اگزیستانسیالیسم نیز معتقد است که انسان قبل از اینکه به مرتبۀ وجودی «من» برسد، دیگران وجود او را غصب کردهاند. به این ترتیب، هرکس در کیفیت هستی دیگران مضمحل میشود و این، نوعی استبداد است. از سویی بر این نکته نیز تأکید میشود که افراد محدودی درصدد رهایی خود از این استبداد برمیآیند. در پژوهش پیشِرو با توجه به اهمیت شخصیت زن در حیطههای ادبیات داستانی پایداری، تلاش خواهیم داشت تا با روش توصیفیتحلیلی به واکاوی این موضوع بهنحوی مقایسهای، میان نویسندگان زن و مرد، بپردازیم و بدانیم چگونه زنان در جامعۀ تصویرشدۀ داستانهای منتخب این پژوهش، زن تربیت میشوند. میتوان به این نتیجه اشاره داشت که نویسندگان زن در داستانهای خود این موضوع را غالباً به عمد و گاه ناخواسته، نمایش دادهاند؛ اما در آثار داستانی نویسندگان مرد، با نگاه و نگارشی مردانهتر و نیز دغدغهنبودن این موضوع مواجهیم.
https://rl.shahed.ac.ir/article_810_c959541c1ade71941210354982d12023.pdf
2018-09-23
91
112
زن
زن محورانه
هستی شناسانه
ادبیات پایداری
رمان
سودابه
مهرآقا
soodabeh.mehr@yahoo.com
1
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه قم
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
موحّدی
movahedi1345@yahoo.com
2
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه قم
AUTHOR
آبوت، پ.؛ و کـلر، و. (1380). جامعهشناسی زنان. ترجمۀ منیثره نجم عراقی. تهران: نشر نی.
1
آرمین، م. (1390). سرود اروندرود. تهران: انجمن قلم ایران.
2
اشرفی، ف. (1388). پسامدرنیسم در آثار بلقیس سلیمانی. فرهنگ و هنر، 100، ۹۱ـ۹۳.
3
اعزازی، ش. (١٣٨٢). جامعهشناسی خانواده. چ۳. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
4
اولیایینیا، هـ. (1382)،. نقد فـمنیستی ویـرجینیا وولف. کتاب ماه ادبیات و فلسفه، 74، 148.
5
بارت، و. (1362). اگزیستانسیالیسم چیست؟. ترجمۀ م. مشکینپوش. تهران: آگاه.
6
بورنف، ر. (1378). جهان رمان. ترجمۀ نازیلا خلخالی. تهران: مرکز.
7
بووار، س. د. (1380). جنس دوم. ترجمۀ قاسم صنعوی. تهران: طوس.
8
پاینده، ح. (1382). گفتمان نقد. تهران: روزگار.
9
حسنبیگی، ا. (1383). اشکانه. تهران: قدیانی.
10
دورانت، و. (1376). لذات فلسفه. ترجمۀ عباس زریاب. تهران: علمی و فرهنگی.
11
روانیپور، م. (1379). دل فولاد.تهران: قصه.
12
زواریان، ز. (1370). تصویر زن در ده سال داستاننویسی انقلاب اسلامی. تهران: حوزۀ هنری.
13
ساروخانی، ب. (1387). بازتولید نابرابری جنسیتی در خانواده؛ مطالعه تطبیقی زنان شاغل و خانهدار شهر ایلام. پژوهش اجتماعی، 1، ۴۱ـ۶۷.
14
سلیمانی، ب. (1387).خالهبازی. تهران: ققنوس.
15
سلیمانی، ب. (1389). بازی آخر بانو. تهران: ققنوس.
16
شمیسا، س. (1390). مکتبهای ادبی. تهران: قطره.
17
امامی، ن. (1385). مبانی و روشهای نقد ادبی، تهران: جامی.
18
عبداللهیان، ح. (1381). شخصیت و شخصیتپردازی در داستان معاصر. تهران: آن.
19
فتاحی، ح. (1388). عشق سالهای جنگ. تهران: قدیانی.
20
فصیح، ا. (1371). ثریا در اغماء. تهران: مؤلف.
21
لوشر، م. (1369). روانشناسی رنگها. ترجمۀ ویدا ابیزاده. تهران: درسا.
22
محمدعلی، م. (1380). نقش پنهان. تهران: کاروان.
23
مردیها، م. (1386). فمینیسم و فلسفۀ اگزیستانسیالیسم، نشریه مطالعه زنان،سال 5،شماره 2،ص: 78-73.
24
مشرف، م. (1385). شیوهنامۀ نقد ادبی. تهران: سخن.
25
مندنیپور، ش. (1377). دل دلدادگی. تهران: زریاب.
26
زرلکی، ش. (1382). زنان علیه زنان؛ جستاری روانشناختی بر آثار آلبادسس پدس، تهران: فرهنگ کاوش.
27
نرسیسیانس، ا. (1383). مردمشناسی جنسیت. تهران: افکار.
28
نعمتی، آ. (1382). تحلیلی بـر تفاوتهای زبانی زنان و مردان؛ تحقیقی در جامعهشناسی زبان. مجلۀ دانـشکدۀ عـلوم انـسانی سمنان، 5.
29
طاهری، ق. (1388). زبان و نـوشتار زنـانه؛ واقعیت یـا توهم؟. مجلۀ زبان و ادب دانشگاه پیام نور قزوین، شماره42.
30
حسینی، م. (1384). روایت زنانه در داستاننویسی زنانه. کتاب ماه ادبیات و فلسفه، ۸(6).
31
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی بنمایههای همگون ادبیات پایداری در شعر احمد رامی و سیداشرفالدین گیلانی
احمد رامی و سیداشرفالدین گیلانی از شاعران نوگرای معاصر در نهضت عربی مصر و انقلاب مشروطۀ ایران و هر دو مربوط به یک دوره هستند که پرداختن به جلوههای ادبیات پایداری از مهمترین ویژگیهای شعر آنان است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفیتحلیلی و براساس ادبیات تطبیقی، تشابه و تفاوت اندیشههای احمد رامی و نسیم شمال را در بهکارگیری عناصر ادبیات پایداری در اشعارشان، مورد بررسی قرار میدهد. از نتایج مهم این پژوهش اینکه میهنپرستی، آزادیخواهی، یادکرد از قهرمانان ملی، امید به آیندۀ روشن، دعوت به مبارزه و فراخوانی به اتحاد و یکپارچگی، از مهمترین مؤلفههای مشترک ادب پایداری در اشعارشان میباشد و هر دو شاعر نسبت به اوضاع جامعه و مسائل جاری کشور ابراز نگرانی شدید نموده و آنان را نکوهش کردهاند؛ ولی در انتقاد و شکایت از ظلم و ستم حاکمان و استعمارگران، زبان نسیم شمال تند و صریحتر، گویاتر و گزندهتر از احمد رامی است. همچنین، نسیم شمال در بهرهبردن از نمادها در شعر، نسبت به رامی تبحر بیشتری دارد و غالباً پیامهای شعری خود را برخلاف رامی که با کنایه سخن میگوید، بهصراحت بیان نموده است.
https://rl.shahed.ac.ir/article_811_f703c504f3353be9eba63f81b86b0684.pdf
2018-09-23
113
130
ادبیات پایداری
بنمایه
نسیم شمال
احمد رامی
رضا
موسی آبادی
rezamoosabady@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور
LEAD_AUTHOR
مهدی
نوروز
dr.novroozm@gmail.com
2
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد نیشابور
AUTHOR
بتول
فخراسلام
bt_fan12868@yahoo.com
3
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد نیشابور
AUTHOR
آژند، ی. (1366). ادبیات نوین. تهران: چاپخانه سپهر.
1
ابنشعبۀ حرانی، ح. (1404). تحت العقول عن آل الرسول(ص). قم: جامعة مدرسین.
2
ابوحاقه، ا. (1979م.). الالتزام فی الشعر العربی. چ۱. بیروت: دارالعلم للملایین.
3
أحمد فؤاد، ن. (1983م.). قصة الشاعر و أغنیه. طبع بمطابع دارالمعارف. مصر: مکتبه الاسکندریه.
4
اسماعیل، ع. (1963م.). التفسیر النفسی للأدب. قاهره: دارالمعارف.
5
بسیسو، م. (1988م.). الأعمال الشعریه الکامله. بیروت: دارالعوده.
6
حر عاملی، م. (بی تا). امل الآمل. بغداد: مکتبة اندلس.
7
حسامپور، س.؛ حاجبی، ا. (1387). سهم ادبیات پایداری در کتابهای درسی. نامه پایداری. بهکوشش احمدامیری خراسانی. تهران: بنیاد حفظ و نشر ارزشهای دفاع مقدس.
8
حسینی، س.ا. (نسیم شمال) (1365). باغ بهشت. تهران: مطبوعاتی حسینی.
9
الحسین، ق. (1972م). الموت و الحیاة فی شعر المقاومه. چ۱. دارالرائد العربی.
10
رامی، ا. (2010م). الأعمال الشعریه الکامله. بیروت: دار العوده.
11
روزبه، م.ر. (1381). ادبیات معاصر ایران (شعر). تهران: روزگار.
12
زرینکوب، ع. (1375). آشنایی با نقد ادبی. تهران: امیرکبیر.
13
سارتر، ژ. (1348). ادبیات چیست؟. ترجمۀ ابوالحسن نجفی. تهران: کتاب زمان.
14
شمس لنگرودی، م. (1370). تاریخ تحلیلی شعر نو. تهران: مرکز.
15
شوالیه، ژ. و دیگران (1388). فرهنگ نمادها و اساطیر. ترجمۀ سودابه فضائلی. چ۳. تهران: انتشارات جیحون.
16
ضیف، ش. (1388). البحث الأدبی: مناهجه و مصادره. تحقیق بتول مشکینفام. تهران: سمت.
17
علیبابایی، د. (1384). جامعه، فرهنگ و سیاست در اشعار سیداشرفالدین گیلانی. تهران: امید فردا.
18
فخرایی، ا. (1356). گیلان در جنبش مشروطیت. تهران: جاویدان.
19
مجلسی، م.ب. (1404ق). بحارالأنوار. بیروت: مؤسسة الوفاء.
20
محمدخانی، ع. (1384). شاعر مردم (یادنامۀ نسیم شمال). چ۱. تهران: سخن.
21
النقاش، ر. (1972م.). محمود درویش، شاعر الأرض المحتله. بیروت: المؤسسة العربیة للدراسات والنشر.
22
نجفی، ا. (1356). وظیفۀ ادبیات. تهران: کتاب زمان.
23
بصیری، ص. (1384). طرح و توضیح چند سؤال دربارۀ مبانی ادبیات پایداری. نشریۀ ادبیات پایداری، ۱(۱).
24
حسنوند، ص. (1394). بررسی تطبیقی جلوههای پایداری در شعر فرخی یزدی و عبدالرحمن یوسف. کاوشنامۀ ادبیات تطبیقی (مطالعات تطبیقی عربیفارسی)، دانشگاه رازی کرمانشاه، ۵(18)، 97-71.
25
حسینی کازرونی، س.ا. (1389). سبک و سیاق شعر مشروطه. فصلنامه تحقیقات تمثیلی ادبیات فارسی دانشگاه آزاد بوشهر. ۲(1)، 136-115.
26
سنگری، م. (1377).ادبیات پایداری (مقاومت). نامۀ پژوهش(ویژۀ دفاع مقدس)، ۳(9). تهران: مرکز پژوهشهای بنیادی.
27
شیخلووند، ف. (1384). بررسی شعر سیداشرفالدین حسینی، شاعر مردم. در: یادنامۀ اشرف الدین حسینی. بهاهتمام علیاصغر محمدخانی. تهران: سخن. 361-354.
28
کریمی لاریمی، ر. (1389). سیر تحلیلی ادبیات پایداری از گذشته تاکنون. در: مجموعهمقالات اولین کنگره فرهنگ عاشورایی و ادبیات پایداری. قم: یاس نبی. 230-229.
29
محسنینیا، ن. (1388، پاییز). مبانی ادبیات مقاومت معاصر ایران و عرب. نشریه ادبیات پایداری کرمان، ۱(1)، 158-143.
30
30. مصطفوینیا، س.م. و دیگران (1390). مقاومت در شعر توفیق امین زیاد. نشریه ادبیات پایداری کرمان. ۲(۳و۴)، 588-565.
31
میرقادری، س.ف. و کیانی، ح. (1390). کرامت نفس در آینۀ شعر شهید علی فوده، شاعر پایداری فلسطین. نشریه ادبیات پایداری کرمان. ۲(4)، 643-611.
32
ORIGINAL_ARTICLE
چکیده لاتین کلی
https://rl.shahed.ac.ir/article_1081_bbafb26d2af7b56df3746322834c36d0.pdf
2018-09-23
1
8